17 september 2010.
10:00 Het laatste afscheid van deze week. Mama en papa stappen een taxi in op weg naar de luchthaven. En ik? Ik blijf alleen achter. Alleen in de hoofdstad van Spanje. Alleen in Madrid. Allez ja, technisch alleen ben ik niet. 3 128 600 andere inwoners lopen mij elke dag voorbij. En toch, alleen. Een nieuw begin. Ik droom hier al van sinds een paar jaar. Maar kan toch even mijn tranen niet bedwingen.
10:30 Ik zit op mijn kamer. Vol rommel. Helemaal alleen. Paulien, mijn Franse kotgenote, komt even dag zeggen. Ze lacht "Good luck with the cleaning". Juist, ik zal maar eens beginnen. Maar waar moeten toch al die kaders en kaartjes en foto's naartoe? Hoe krijg ik al die kleren in mijn kast? Organisatie, nooit mijn sterkste punt geweest. Verdomme toch.
13:53 Mijn kot is eindelijk helemaal af. Kleren hangen in de kast, koffers liggen op hun plaats, de printer is geïnstalleerd en de foto's hangen aan de muur. Ik ben er klaar voor. Vol goede moed, maar met een klein hartje, kan mijn avontuur eindelijk beginnen.
Geschreven op 17 september 2010
Geen opmerkingen:
Een reactie posten